Powered By Blogger

วันอาทิตย์ที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554




ประชาคมจีนกับการทำธุระกิจ

ความรู้สึกกับความจริงมันส่วนทางกัน
มาประเทศจีนเมืองกวางโจว์ สัญลักษณ์แพะห้าตัวมาตั้งถิ่นฐานครั้งแรก ทำให่เกิดการคาดคิดของผมเองว่าจีนเป็นประเทศคอม(คอมมิวนิสต์) มีการทำทารุณกรรมคู่ต่อสู่ลัทธืทุนนิยม มาเมืองกวางโจวเป็นไปได้ยังไร ผู้คนทะลีงใจกลางเมืองมีมัสยิด และมีสุสามนอาบีวากัส ซอฮาบัตสมัยทันกับนบีได้มาเผยแพร่ดะอีนำสินค้ามาค้าขายถึงที่นี้ได้อย่างไร ว เลยเป็นสัญลักษณ์ของเมืองไปเลย
ที่นี้มีตำนานกล่าวว่ามีคนเดินทางมาเปิดเมืองมีแพะห้าตัวเราจะเป็นมุสลืมเพราะมุสลิมมักจะพาแพะเวลาเดินทางเพื่อเป็นอาหาร ที่จริงพามาด้วยคงไม่ใช่แค่ห้าตัวคงจะพามาเป็นฝุง แต่เมื่อมาถึงกวางโจวการเดินทางเสบียงหมดเหลือแพะแค่ห้าตัวคงจะหยุดที่นี้เพราะไปใหนไม่ได้อีกแล้วต้องหาทุ่งหญ้าเลี้ยงแพะให้ขยายเผ่าพันธุ์ก่อน
ประวัติศาสตร์ของกว่างโจวมีมายาวนาน ก่อนราชวงศ์ฉิน มีชื่อเรียกว่า ฟานยวี๋ เมื่อถึงปี พ.ศ. 769 (ค.ศ. 226) จึงเริ่มเรียกว่า กว่างโจว ที่นี่มีแม่น้ำจูเจียง ไหลผ่านกลางเมือง จึงมีการจราจรทางน้ำที่สะดวกยิ่ง ตั้งแต่สมัย ราชวงศ์ฮั่น เป็นต้นมา มีเรือจากกว่างโจว เดินทางไปยังที่ต่าง ๆ จนถึงราชวงศ์ถัง กว่างโจวได้กลายเป็น เมืองท่าที่มีชื่อเสียงของโลก มีการค้ากับต่างประเทศอย่างมั่งคั่งเป็นพิเศษ ผลิตภัณฑ์จากทางภาคใต้ของ ประเทศจีน เช่น ผ้าไหม ใบชา เป็นต้น ได้กลายเป็นสินค้าส่งออกจากที่นี่ เรือสินค้าของต่างชาติก็มาที่นี่เป็น จำนวนมากเช่นกัน


มากวางโจวเห็นประวัติศาสตร์คงจะยาวนานมานานนับปีมีสถานที่ทางประวัติศาสตร์ต่าง ๆ ภายในตัวเมืองมีวัดชื่อ กวงเซี่ยวซื่อ เป็นโบราณสถาน ที่เก่าแก่ที่สุดแห่งหนึ่ง ในสมัยราชวงศ์ ฮั่น เคยเป็นที่ประทับของ ฮ่องเต้ หนานเยว่ แห่งยุคฮั่นตะวันตก จนมา ถึงยุคฮั่นตะวันออก จึงได้กลายเป็นวัด ยังมีวัดอีกแห่งหนึ่งชื่อ ลิ่วหรงซื่อ ถูกสร้างขึ้นใน พ.ศ. 1080 (ค.ศ. 537) เดิมมิใช่ชื่อนี้ จนถึงสมัยราชวงศ์ ซ่ง (ราชวงศ์ซ้อง) นักวรรณคดีผู้ยิ่งใหญ่ ชื่อ ซู ซื่อ ได้มาเที่ยวที่นี่ เห็นว่าภายในวัดมีต้น หรง อยู่หกต้น จึงหยิบ พู่กันขึ้นมาเขียนตัวอักษร 2 ตัว ว่า ลิ่ว หรง (ลิ่ว = หก ; หรง = ชื่อต้นไม้) จนถึงราชวงศ์หมิงประชาชนจึงเรียก วัดนี้ว่า ลิ่ว หรง ซื่อ
การเดินทางไม่คาดคิดด้วยตั๋วราคาไม่กี่บาทกับแอร์เอเซียมาได้ด้วยความตั้งใจมาดูที่ประเทศนี้มีความเหมือนและความแตกต่างเพี่ยงใดทั้งสถาพความเป็นอยู่เผ่าพันธ์ถิ่นฐานที่เราเห็นแต่เจ็กตาตี้แถบบ้าน เมื่อครั้งแต่ก่อนมีจีนมาตั้งถิ่นฐานในชานเขาบ้านกาสัง มีกำปงจีนอยู่ชื่อว่า จอหอง


มากวางโจว์แต่กต่างกันกับการไปที่คุทมิงที่เป็นการเดินทางครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่เดินทางมากับคณะครูมณฑลยูนานที่คุนมิง ไปที่เมืองนี้ไม่คาดคิดว่ามีมุสลิมอยู่แถบชานเมือง
มาเมืองกวางโจวเป็นครั้งนี้นับเป็นครั้งที่สองที่มาประเทศที่ว่าปกครองด้วยลัทธิสังคมนิยม ชาวมุสลิมไม่มีในเมืองนี้ ชาวมุสลิมส่วนใหญ่มักจะเป็นผู้อพยพมาจากทางตอนเหนือ ซึ่งจะอพยพมาทำธุรกิจส่วนใหญ่
เข้าชมมหกรรมในครั้งนี้ มีคนมาจากทุกส่วนของโลก จีนกลายเป็นแหล่งผลิตสินค้า และสินค้าของเขาได้ครอบครองตลาดทั่วโลกเพราะราคาสินค้าราคาถูกเหมาะสำหรับประชากรโลกที่สาม จะเห็นว่าราคาสิ้นค้าที่มาแสดงเป็นงานมหกรรมแสดงสินค้าจากโรงงานเขาทำเป็นฤดู ปีละ สองสามคั้ง สินค้าราคาจากโรงงาน มาที่นี้มีทุกอย่างที่ต้องการ หากจะซื้อเขาไม่ขายเป็นชิ้น เขาจะขายเป็นหนึ่งตู้คอนแตนเนอร์ ในงานจะมีร้านอาหารฮาลาลมีการจัดเตรียมสถานที่รับประทานอาหารสำหรับมุสลิมและเอื้ออำนวยความสะดวกสถานที่ละหมาด มีชาวนักธุระกิจอาหรับชาวแอฟรีกามาเป็นจำนวนมาก

ฉะนั้นเราจะเห็นแถบบ้านเราจะมีสิ้นค้าจากจีนเป็นจำนวนมากเขามารับมาดูของในงานนี้ จนทำให้สินค้าจีนตีตลาดหมดแม้แต่เสื่อผ้า หรือผลิตภัณฑ์อีเลคโทรนิค
สัญชาตญานคนจีนเป็นนักขาย ไปที่ไหนอยู่ที่คิดแต่จะขายเพื่อทำธุรกิจการค้าเป็นผั้ผลิต ไม่เหมือนคนไทยทั่วไปหรือคนไทยเชื้อสายมลายูมีนิสัยคล้ายๆกันชอบแต่ซื้อไม่ชอบขายอาถใจจริงๆ คิดแต่ทำงานกินเงินเดือนรับราชการ
ชาวมลายูเองถ้าเขารับแนวซุนนะห์ของท่านนบีจริงๆแล้ว ท่านนบีอายุตั้ง 6 ปีทำงานเลี้ยงชีพเอง อายุ 12 ปี เริ่งทำธุรกิจไปต่างประเทศแล้ว ไม่ใช่อ้างแต่ซุนนะห์แต่ละหมาด ถือศิลอด นบีท่านทำธุรกิจอายุ 2
5 สามารถจ่ายค่าสินสอดแต่งงานกับคอดีญะห์เงินหามาได้ด้วย
ล้ำแข้งตนเอง ไม่ใช่แบเงินขอพ่อแม่กิน
มาที่เมืองเชินเฉินเป็นแหล่งจำหน่ายสินค้าราคาถูกประเภทเครื่องคอมพิวเตอร์โทรศัพท์มือถือไอโฟนไอเพดราคาถูกเขาจะมาที่นี้ เขาจะขายจำนวนมาก เป็นสินค้าจากโรงงาน
เราเองน่าจะคิดประดิษฐ์อะไรให้เป็นกิจลักษณะเป็นของเราบ้าง สิ่งต่างๆที่เราใช้อยู่ทุกวันน่าจะทำเองบ้าง สันดานคนมลายูชอบซื้อไม่ชอบคิดประดิษฐิ่สร้างสิ่งใหม่ๆแม้แต่พืชผักสวนครัวแทนที่จะผลิตปลูกกลับไปซื้อทั้งสิ้นมันเป็นความสุขที่ได้ซื้อ
ไม่รู้จะทำอย่างไรจะเปลี่ยนแปลงคนของไทยหรือคนเชื้อสายมลายู ต่างประเทศยอมรับทรัพยากรความสวยงามของประเทศไทยแต่มีปัญหาเรื่องคนอย่างเดียวมีแต่ความขึ้เกียจ ข้าราชการมีคอรัปชัน